SALMA

I.

SALMA

Arabiae Desertae et Felicis tria oppida, Ptolem.

II.

SALMA

oppid. amplum Lotharingiae, cum castro, intra Vogesum montem, in limite Alsatiae inferioris sub proprio Principe. Quibusdam est Salmona, 8. leuc. Gallic. ab Argentorato in Occidentem, 14. a Marsalio in Eurum, 20. a Nanceio in Ortum. Caput regiunculae cognominis. Principum stemma ad stirpem Bullionaeam refertur, namque et regni Solymorum insignia, novem ctuces, insignium locô habent. Comitatus autem Salmensis, per nuptias Felicitatis, Henrici filiae, in hanc domum illatus est. Primus a Ferdinando II. Imperatore Salmensis Princeps creatus est Philippus Otto, A. C. 1622, cuius filius Leopold. Philippus Carolus, A. C. 1654. ad sessionem et votum in Senatu Principum Imperii est admissus. Vide Limnaeum de Iure Publ. Coeterum duplicem Salmam habent, qui Gentis huius originem indagant, Ardennatem et Novam Salmam seu Lotharingicam, quam Henricus II. ex posteris Caroli I. a Marcomiro Francorum Rege Austrasiae Praefecti constituti, oriundus condidisse dicitur; Pater Henrici III. qui stirpern clauserit A. C. 810. vel 812. relictâ filiâ et herede Hedvige. Per quam, cum nupsisset Henrico IV. Sadigeri Principis Ardennatis filio, Friderici ex Mosellanicis (iuxta aliquos, agnatis Caroli M.) et Felicitatis Salmensis (quae Hedvigis amita) nova gens Salmensis prognata sit. Hedvigis enim et Henrici abnepos Theodoricus ex Berta Blamontana suscepit Henricum VI. et Carolum, quorum illi Salmam Lotharingiae, isti Ardennae hereditate dicunt obtigisse, adeoque a priore Salmensem in Lotharingia gentem prodiisse. Ex ea Iohannes V. Iohannem VI. et Simonem, suscepit, quorum hic filiam genuit Ioannam, â qua Iohanni Comitum Sylv. et Rheni nupta pars Comitatus Salmensis, cum titulo, huic familiae illata, nunc quoque in ea haeret, unde ramus Principum Salmensium, cuius προγονολογίαν exhibet Spenerus Theatr. Nobil. Europ. part. 2. Ille vero, nempe Iohannes VI. filium habuit, Iohannem VII. partem Nicolai et Iohannis VIII. quô nati Iohannes IX. et Paulus, lineam terminavêre. Pauli vero filia Christina, Franc. Lotharingo Comiti Valdimontio marito, omnia reliqua in Lotharingia bona Salmensia attulit. Sed Nicolaus, Austriae Capitaneus, qui fideli operâ Ferdinando I. Imperatori navatâ, in Viennae obsidione, vulnere acceptô exstinctus est, novus auctor fuit Comit. Salmae et Neoburgi ad Oenum, de quibus idem Auctor part. 3. agit. Carolum quod concernit cui Salmam Ardennensem diximus obtigisse; is ab Imperatore Henrico II. perhibetur, Othone ultimô Carolinorum mortuô, Lotharingiam inferiorem obtinuisse; dein superiorem etiam occupâsse, sed pulsus a Gozelone, Luciliburgensem ditionem retinuisse. Filium ei assignant, qui Limburgi Comes fuerit, nepotem Henricum, qui Ducis axioma nactus sit, pater Henrici (Lusitanorum secundum quosdam Satoris) et Walrami cognomine Pagani. Huic filii dantur Henticus et Fridericus, cui ortum debent reliqui Ardennatis Salmae Comites, morte Hentici VIII. qui agnatam Iohannam Reifferscheidiam heredem testamentô militari dixit, exstincti. Unde, licet gener eius, Otho Raugravius (qui tamen nullam ex Henrici filia Maria prolem suscepit) Comitatum voluerit retinere, A. C. 1455. in Curia Luciliburgensi latâ sententiâ eam Reiffenscheidiis restituere est coactus. Referebant autem hi originem ad Henricum praedictum, Friderici fratrem, utpote Patrem alterius Henrici (a quo reliqui Limburgici et dein Lucenburgici Duces atque Comites) et Gerlaci vel Gerhardi, qui Dominus Reiffenscheidii dictus hunc titulum ad posteros propagavit: in quibus sextô gradu Iohannes, ut

dictum, agnati testa mentô, Salmensem in Ardenna Comitatum obtinuit, et reliquos comites Salmae ac Reifferscheidii, qui nunc quoque superant, prosevit. Vide eundem Part. 3. p. 3. et p. 85.